Twee gelijkaardige kunst-installaties, maar tegelijk elkaars totaal tegengestelde. Michel de Broin vertrekt uit de natuur, de omgeving die gefragmenteerd wordt. Eliasson maakt een op zichzelf gekeerde claustrofobische zwarte ruimte die vormloos alles oneindig breekt. Er blijft voor de waarnemer bijna niets over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten